Test 02(Part-5)

1. அதன் முதல் கூட்டம் டிசம்பர் 9, 1946ல் நடைபெற்றது.
2. அதன் உறுப்பினர்கள் நேரடியாக மாகாணச் சட்டமன்றங்களில் இருந்து தேர்ந்தெடுக்கப்பட்டனர்

1. இந்தியா 
2. பாகிஸ்தான் 
3. வாடிகன்

1. ‘சமயச்சார்பற்ற’ என்ற சொல்லானது 1950ஆம் ஆண்டு ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்ட நமது அரசியலமைப்பில் குறிப்பிடப்படவில்லை.
2. இந்திய அரசியலமைப்பில் 44வது சட்டத்திருத்தத்தின் மூலம் முகவுரையில் சமயச்சார்பற்ற என்ற சொல் சேர்க்கப்பட்டது.

1. இந்தியா ஒரு மதச்சார்பற்ற நாடு .
2. அனைத்து மதங்களையும் சமமாக நடத்துகிறது.
3. இந்தியா பல மதங்களின் தாயகமாகவும், பல மதங்களின் புகவிடமாகவும் விளங்குகிறது.

1. ஒரு நாட்டின் அரசாங்கத்தால் தனி ஒருவருக்கு வழங்கப்படுவது குடியுரிமை.
2. இது ஒரு சட்ட முறைகளுக்கு உட்பட்டது.
3. ஒருவர் தனது குடியுரிமையை மாற்ற முடியாது.

1. சரத்து 15
2. சரத்து 16
3. சரத்து 18
4. சரத்து 27

1. குடிமகன் என்ற சொல் சிவிஸ் என்னும் கிரேக்க வார்த்தையிலிருந்து பெறப்பட்டது.
2. இதன் பொருள் பண்டைய கிரேக்கத்தில் நகர நாடுகளின் குடியிருப்பாளர் என்பதாகும்.

1. சரத்து 28 – எந்தவொரு மதத்தையும் பரப்புவதற்காக வரி செலுத்துவதற்கெதிரான சுதந்திரம்.
2. சரத்து 29 – சிறுபான்மையினரின் எழுத்து, மொழி மற்றும் கலாச்சாரப் பாதுகாப்பு.

1. 2020ஆம் ஆண்டில், தாத்ரா நாகர் ஹவேலி மற்றும் டாமன் மற்றும் டையூ ஆகியவை ஒரே யூனியன் பிரதேசமாக ஒருங்கிணைக்கப்பட்டன.
2. ஜம்மு காஷ்மீர் இந்தியாவின் மிகப்பெரிய யூனியன் பிரதேசமாகும்.
3. நான்கு வடகிழக்கு மாநிலங்கள் பூடானுடன் சர்வதேச எல்லைகளைப் பகிர்ந்து கொள்கின்றன.
4. ஜூன் 2 தெலுங்கானா மாநிலம் உருவான நாளாக கொண்டாடப்படுகிறது.

1. இந்திய அரசியலமைப்பு எழுதப்பட்ட பின்னர் பொதுமக்கள், பத்திரிகைகள், மாகாண சட்டமன்றங்கள் மற்றும் பலரால் விவாதிக்கப்பட்டது.
2. இறுதியாக முகவுரை, 25 பகுதிகள், 395 சரத்துகள் மற்றும் 12 அட்டவனைகளைக் கொண்டிருந்தது.
3. அரசியலமைப்பு ஜனவரி 26, 1949ல் ஏற்றுக்கொள்ளப்பட்டது.

1. அடிப்படை கடமைகள் முன்னாள் சோவியத் யூனியன் அரசியலமைப்பிலிருந்து எடுக்கப்பட்டது.
2. 44வது திருத்தச்சட்டம் – 1978 சில கடமைகளை குடிமக்களுக்கு வழங்கியது.
3. இந்த சட்டதிருத்தம், அரசியலமைப்பின் பகுதி |||A என்ற புதிய பகுதியை சேர்த்தது.

a) சரத்து 16  –  1. பட்டங்களை துறத்தல் 
b) சரத்து 17  –  2. தீண்டாமை ஒழிப்பு 
c) சரத்து 18  –  3. பொது வேலைவாப்புகளில் சமவாய்ப்பு 
d) சரத்து 19  –  4. பேச்சுரிமை

1. அரசானது எந்த ஒரு மதத்தைச் சார்ந்த பிரிவினருக்கும் எதிராக குற்றம் சாட்டாது என்று கி. மு (பொ. ஆ. மு) மூன்றாம் நூற்றாண்டிலேயே அறிவித்த முதல் பேரரசர் அசோகர்.
2. தனது 13வது பாறை கல்வெட்டு, அரசாணையில் அணைத்து மதப்பிரிவினருடன் சகிப்பு தன்மையோடு மட்டுமல்லாமல் அவர்கள் மீது மிகுந்த மரியாதைக்குரிய மனநிலையை வளர்த்துக்கொள்ளவும் தம் மக்களுக்கு வேண்டுகோள் விடுத்துள்ளார்.
3. முகலாய பேரரசர் அக்பர் மதசகிப்புத் தன்மை கொள்கையைப் பின்பற்றினார்.
4. அக்பரின் -தீன்- இலாஹி(தெய்வீக நம்பிக்கை) மற்றும் சுல்-இ-குல் (அனைத்து சமயத்தினரிடையே அமைதி மற்றும் நல்லிணக்கம்) ஆகியவை அவரின் சமயசகிப்புத் தன்மையை எடுத்தியம்புகிறது.

1. இந்திய பன்முகத்தன்மை நிறைந்த நாடாக இருப்பினும் “நாட்டுபற்று” என்ற உணர்வால் நாம் அனைவரும் ஒன்றுபட்டுள்ளோம்.
2. இந்தியா “வேற்றுமையில்” ஒற்றுமை உள்ள நாடாக விளங்குகிறது.
3. வேற்றுமையில் ஒற்றுமை எனும் சொற்றொடரானது ஜவஹர்லால் நேருவின், உலக வரலாற்றின் காட்சிகள் நூலில் இடம் பெற்றுள்ளது.